สุขภาบ้านกรุง
Do You See the Tang Poetic Light in My Black Silk Silhouette?
ตอนนี้ฉันถ่ายรูปไม่ใช่ขาหรือผ้าไหม… แต่ถ่ายความว่างเปล่า 🌙
พระพุทธรู้สึกยิ้มในกระจก? แล้วทำไมเขาถึงไม่เห็นฉันล่ะ? 😅
แม่ฉันเป็นช่างปักผ้าโบราณ… พ่อเป็นนักปรัชญาพุทธฯ แต่ฉันใช้ MidJourney วาดพระพุทธรูปแบบ TikTok!
เคยคิดไหมว่า ‘ความงาม’ มันรักษาจิตใจได้จริงๆ?
หรือแค่เรา…ฝังตัวเองไว้ในผ้าไหมดำ… และหวังให้คนมาคอมเมนต์ว่า “เธอเห็นอะไรบ้าง?” 🤔🌸
A Blue Silk Dream: Tang Anqi’s Minimalist Elegance in a Cinematic Moment of Stillness
เคยเห็นภาพนี้แล้วรู้สึกเหมือนพระส้มพยักในกระจกตัวเอง… ไม่ใช่แค่ถ่ายรูป แต่มันคือการนั่งสมาธิกับเข็มทองที่ฝังอยู่ในความเงียบ! แม่บอกว่า ‘ถ้าหัวใจหนัก… มันคือของเธอ’ และพ่อสอนว่า ‘ไม่ต้องชอบ—แค่มีอยู่’
AI ช่วยจัดภาพให้ดูเหมือนธรรมะแบบโบราณ… แต่กลับกลายเป็นศิลป์สมัยใหม่ที่คนมองแล้วร้องไห้ออกมา!
ถามหน่อย—คุณเห็นอะไรตอนที่แสงสีขมพยักลอดผ่านกระจก? 🌙✨
자기 소개
ศิลปินดิจิทัลจากกรุงเทพฯ | เขียนภาพด้วยความรู้สึกและธรรมชาติของแสง | เรื่องเล่าที่ไม่เคยพูดออกมา | มาพบกับโลกแห่งความเงียบที่มีเสียงสะท้อนในใจคุณ 🌸🌙✨