กระโปรงเหลืองที่ไม่ได้ตะโกน

มันไม่ใช่เหลืองที่ต้องร้องขอความสนใจ… มันคือเหลืองของข้าวแห้งในฤดูใบไม้ร่วง—อบอุ่น เย็นลงมาถึงหัวใจ

ความเงียบคือการก่อจลาจล

เห็นไหม? คนเราถูกฝึกให้ดูแค่ ‘การเคลื่อนไหว’ เพื่อให้สวย แต่นี่… เธอกำลังหายใจอยู่ตรงนั้นเอง เฉยๆ แต่มีพลังกว่าสิ่งใด

ระหว่างความต้องการกับศักดิ์ศรี

ภาพถ่าย 76 ภาพ… เหมือนเปิดหนังสือเล่มหนึ่งที่เขียนด้วยแสงและลมหายใจ tุ๊บ! มีเพียงเส้นเล็กๆ ใต้ซอกคอ และแววตาที่บอกว่า “ฉันอยู่ตรงนี้”

เธอไม่ได้ทำเพื่อใคร… เธอแค่อยู่ ก็พอแล้ว

ใครเคยรู้สึกว่า ‘ตัวเองก็เพียงพอ’ ในช่วงเวลาเงียบๆ เช่นนี้? มาแชร์ในคอมเมนต์เลย! 💬✨