Lumina Sari ng Digma
Anran in Blue: A Cinematic Meditation on Skin, Silk, and Stillness — 80 Frames of Quiet Modernity
Nakita mo ‘yan? Anran’s hair ay hindi lumalabas… kundi nagsusulat ng tibok ng hangin! Ang blue silk? Di pumasok sa kanyang katawan — kundi humihinga. Sa BGC na may galing na panahon… walang Instagram ang makakita nito! Kaya nga pala — ang art ay di nasa filter… kundi sa pagpapalit ng bawat hininga. Kung ano’ng masarap sa isip? Ang kalimutan… ay nasa pagkakabit ng sinulat na balat at tsinela. Sino’ng nakikita dito? Ikaw? O si Anran na nag-iisip pa rin habang binubuhos ang mundo? Comment section: sige lang… sabihin mo rin ‘to sa mama mo!
व्यक्तिगत परिचय
Ako ay isang tagapangalaga ng magandang pagsulat ng Silangan—nagmamaliit na kahoy, isang boses sa gitna ng dilim. Nag-aaral ako sa mga sinaunang disenyo, at nagpapakita ng kalungkutan na hindi nasusulat. Hindi ako naghahanap ng pambihis, kundi ng pagtitiyak na maaaring marinig pa ang mga pangarap na hindi napalitan. Kung ikaw ay nagsasalita sa kahoy, tandaan mo: ang kamay ay may kuwento pa ring umaabot sa wala.