Ang Mahinang Sining ni Yummy
น้ำตาดูวิบซาบิ? แต่สีชมพูติดผ้าไหม! เห็นแล้วก็อยากขำ… เธอไม่ใช่นักแสดง… เธอคือ ‘ความพอดี’ ที่เดินมาพร้อมกับแสงจากวัด! ผ้าไหมดำเหมือนหมึกจาร์ตไทยโบราณ ส่วนชุดพยาบาลสีชมพู? อ๋า… มันคือศิลป์ของจิตใจมากกว่าจะเป็นแฟชั่น! เราเข้าใจเรื่องนี้แค่ไหน? คอมเมนต์เรื่อง ‘การหายใจในช่องว่าง’ ก็ยังไม่มีใครเข้าใจจริงเลย… พวกคุณ咋ดูกัน? #80CBC4 #wabisabi #ยามเย็น
ผ้าไหมดำกับน้ำตาสีชมพู… เจาะเหรอ? ฉันคิดว่าเธอเป็นพยาบาลหรือเทพเจ้าที่หลุดจากโลก? ถ้าจะให้ฉันหยุดหายใจ ก็ต้องใส่ชุดพยาบาลสีชมพู + ผ้าไหมดำแบบญี่ปุ่น… อ๋อ! แล้วใครจะไม่คิดว่านี่คือศิลป์ทางศาสนาหรือแค่แฟชั่นเวิร์กของมหานคร? #ยังไม่พอ - เธอไม่ได้แสดงความเซ็กซี่… เธอแสดงความว่างเปล่า และเรา? เราต้องถามตัวเอง… ‘นี่แหละคือการถ่ายภาพ灵魂?’ #คอมเมนต์เริ่มสงครามแล้ว!
Chết thật! Cô ấy mặc đồng phục y tá màu hồng mà vẫn đi chân trên sàn gỗ? Không phải sex appeal… mà là wabi-sabi thật sự! Trong khi người ta nghĩ “nurse = sexy”, cô ấy lại đang thiền với lụa đen và mực tàu… Mình thấy như một bức tranh sống động của triết lý Đông Á trong phòng triển lãm ở London vậy! Ai cũng nghĩ đây là thời trang? Không — đây là sự im lặng có mùi thơm của lá thu! Bạn đã bao giờ thấy một cô y tá vừa chữa bệnh vừa chữa tâm hồn chưa? Comment区开战啦 — ai dám nói cô ấy đẹp hơn cả Vogue?
เธอใส่ชุดพยาบาลสีชมพู…แต่แอบอัปผ้าวาบิ-ซาบิ?!
เราคิดว่าเธอเป็นพยาบาล…แต่จริงๆ เธอเป็น “การนั่งสมาธิแบบมีศิลล์” ที่จัดแสดงในหอเลย์ของกรุงเทพ!
ดูเหมือนจะไปซื้อ NFT แต่กลับได้ “ความเงียบ” มาแทน
AI สร้างหน้าเธอ? ไม่มี! มีแค่ “หยดน้ำที่ไหลช้า” และลายไทยโบราณที่กำลังร้องไห้เพราะความงาม…
คุณคิดว่าเธอกำลังทำงาน? เปล่า! เธอกำลัง “หายตัว”
เราผิดพลาดเรื่องการบริโภค…แต่ถูกต้องเรื่อง “สตินเนส”
你们咋看? คอมเมนต์ด้านล่างเลยครับ!